MoRdheim: Middenheimers: Templars of the White Wolf (Templariusze Białego Wilka lub Synowie Ulryka)

"(...) Wtem z  ich szeregów wyrwało się około pięćdziesięciu ludzi. Nosili ciężkie zbroje, a ci, którzy nie byli uzbrojeni w broń dwuręczną, mieli po dwa miecze. Galopowali na nas, a za nimi powiewały opończe z wilczych skór. Twarze napastników wykrzywione były furią. Wyraźnie słychać było ich wrzaski. Byli podobni bardziej zwierzętom niż ludziom.To byli synowie Ulryka, płonęła w nich krew bitwy".
"(...) Suddenly, from their ranks blurted out about fifty people. They wore heavy armor, and those who were not armed with two-handed weapons, they had two swords. Galloped for us and for them fluttering cloaks of wolfskin. Faces attackers were contorted with fury. clearly we could hear their screams. They were more like animals than human. Thehey were the Sons of Ulrik, burned in their the blood of battle. "

 Templariusze Białego Wilka, znani także jako Synowie Ulryka, należą do najsławniejszych zakonów rycerskich w Starym Świecie.
Korzenie ich sięgają długo przed pojawieniem się niejakiego Sigmara. Historia wyznawców Białego Wilka przepełniona jest heroizmem ale i bratobójczą walką z miłośnikami nowego Boga. 

W tym miejscu polecę artykuł  Quidamcorvusa o tytule Ulryk, bóg bitwy, wilków i zimy

Templars of the White Wolf, also known as the Sons of Ulric, among the most famous military orders in the Old World.
Their roots date back to long before the appearance of a man named Sigmar. The history of the followers of the White Wolf is full of heroism but a fratricidal struggle of fans of the new God.

Do Zakonu Białego Wilka należą najbardziej waleczni, odważni ale i religijni wyznawca Boga Zimy.
Potencjalni rekruci przechodzą szereg prób ciała, charakteru, ducha oraz wiary. Na zakończenie wysyła się młodych wojowników do Lasu Drakwald, gdzie samotni, nieuzbrojeni i nadzy muszą zabić wilka i wrócić z jego skórą.
The Order of the White Wolf are the most brave, courageous but religious follower of God of Winter.
Potential recruits undergo a series of tests of the body, character, spirit and faith. At the end sent the young warriors go into Drakwald Forest, where alone, unarmed and naked must kill the wolf and the return with his skin.

Wygląd Templariuszy Białego Wilka nie jest określony ścisłym wzorem, jak np. Zakonników Sigmara.
Nie trudno jest ich, mimo to, rozpoznać- Wielu wojowników ozdabia swe ciała tatuażami, noszą zbroje płytowe-na których widnieć mogą podobne wzory.
Na tarczach- używanych głównie na paradach, oraz w momencie ochrony rycerza przed pociskami wroga- widnieją wilcze motywy. Templariusze nakładają również wilcze skóry ,zdobyte w takim trudzie w lesie Drakwald.
Hełmy, wśród rycerzy, nie cieszą się popularnością- wolą oni chwalić się swymi długimi włosami oraz brodami...
The appearance of the Templars of the White Wolf is not specified strict model- like Knights of Sigmar.
It is not difficult to watch them- Many warriors adorn their bodies with tattoos, they wear a plate armor-which may appear similar patterns.
On shields- used mainly for parades, and when the knight protection against Enemies bullets- wolf motifs appear. The Templars also impose a wolf skin, acquired in such toil in the forest Drakwald.
Helmets, among the knights, are not polular- they will brag about their long hair and beards ...

Główna inspiracja oraz dwie grafiki pochodzą z kultowego pisma Magia i Miecz nr 9/97, artykuł " Święci Rycerze, pogańskie dni" w tłumaczeniu Artura Marciniaka.