Ancient Rome Gladiators

Ave Caesar!

In today's post I invite you to the promised meeting with the ancient times Gods of the Arena.

The first group pf Gladiators consists models of: CP Models, Xyston, Warlord Games, and Agema Miniatures. I will return to the project for some time with another group of arena warriors, and now I invite you to read and watch!
  
The custom of gladiatorial combat, the Romans took over from the Etruscans and Samnites. They come with a ritual human sacrifice, made at the funeral. Herodotus pointed to the Scythians as precursors of these bloody rituals. In addition to Etruria fights between the warriors were popular gladiatorial combat with animals and animals (see. Also bullfighting, cockfighting).
In Rome, the first gladiatorial combat (munus) took place in the third century BC, during the Punic Wars.
In 105 BC They held the first gladiatorial contest, organized by the office of the consuls. Gladiators usually recruited from prisoners of war, mostly Thracians, Gauls and Germans, but were sent to schools also criminals. Gladiatorial combat was one of the most popular entertainments Rome. Many wealthy Romans had its gladiators and paid a fortune for their training.

Initially, until the creation of the Colosseum, the main center for gladiatorial contests was located in Campania Capua, in which there were the most famous and largest gladiatorial school arena. In the republic were private companies in which the owner was lanista (from Etruscan: butcher). Gladiators schools were closed barracks with children to exercise. During the training they not used a sharp weapon, but wooden swords. The real weapons were handed in your hand just before leaving the arena. Symptoms of insubordination immediately severely punished as a sign of rebellion. Trained gladiator was rented or sold to the editor, promotor of fight. For this reason, the gladiators in the arena did not die as often as it is today believed. The best of them frequently became very famous (like today athletes).

 Before entering the arena of gladiators oath that they will not be spared in the fight. In the arena welcomed the organizer of the Olympic Games different cries. In the history cue Ave Imperator, according to Suetonius given at the Naumachia, organized 52 years A.D. by the Emperor Claudius. Battles can not be avoided, because passive players whipped or Kluto glowing bars. Between the warring appeared the judge who made the comments. We do not know which tricks were not allowed.Defeated opponent could ask for the grace of raising up the index finger, which was watching the fight crowd responded pulling up the thumb (which means spare the life), or directing it down (death). However, this is a matter of dispute (Pollice verso or verso pollice - the same name, no gesture, however, is a direct indication of the direction in which the thumb is pointing).When he defeated and could not continue the fight, perform a ritual learned: rejected shield and sword, knelt on his knees, putting his hands on his back. In this position, he is waiting for mercy. Another gesture was a rejection of arms and kneel before a winner with his head, covering his leg. In this position, he received a mortal blow to the sword, which the winner stabbed him with both hands in the back, near the left shoulder. When he raised his head, received a blow to the heart, between the left collarbone and neck.


Ave Caesar!

W dzisiejszym wpisie zapraszam na obiecane spotkanie z Bogami Areny czasów starożytnych.
W skład  pierwszej grupy skończonych Gladiatorów wchodzą modele: CP Models, Xyston, Warlord Games oraz Agema Miniatures.  Do projektu powrócę za czas jakiś z kolejną grupą wojowników areny, a teraz zapraszam do poczytania i oglądania!
Zwyczaj walk gladiatorów Rzymianie przejęli od Etrusków i Samnitów. Wywodził się on z rytualnych ofiar z ludzi, składanych podczas uroczystości pogrzebowych. Herodot wskazywał na Scytów jako prekursorów tych krwawych rytuałów. W Etrurii oprócz walk między wojownikami popularne były walki gladiatorów ze zwierzętami i walki zwierząt (zob. też walka byków, walki kogutów).
W Rzymie pierwsze walki gladiatorów (munus) odbyły się w III wieku p.n.e., w okresie wojen punickich.
W 105 p.n.e. odbyły się pierwsze zawody gladiatorskie, zorganizowane z urzędu przez konsulów. Gladiatorzy zazwyczaj wywodzili się z jeńców wojennych, głównie z Traków, Galów i Germanów, ale do szkół trafiali również przestępcy. Walki gladiatorów były jedną z najpopularniejszych rozrywek rzymskich. Wielu bogatych Rzymian miało swoich gladiatorów i płaciło fortuny za ich szkolenie.

Początkowo, do czasu powstania Koloseum, głównym ośrodkiem walk gladiatorskich była położona w Kampanii Kapua, w której istniały najsławniejsze szkoły gladiatorskie i największe areny. W okresie republiki były to prywatne przedsiębiorstwa, w których właścicielem był lanista (z etruskiego: rzeźnik). Szkołami gladiatorów były zamknięte koszary z placem do ćwiczeń. W czasie szkolenia nie posługiwano się ostrą bronią, lecz drewnianymi mieczami. Prawdziwą broń wręczano do ręki tuż przed wyjściem na arenę. Przejawy niesubordynacji natychmiast surowo karano jako przejaw buntu. Wyszkolony gladiator był wypożyczany lub sprzedawany edytorowi, urządzającemu walki. Z tego powodu gladiatorzy nie ginęli na arenie tak często, jak dziś się sądzi. Najlepsi z nich stawali się często bardzo sławni (podobnie jak dzisiaj sportowcy).

Przed wejściem na arenę gladiatorzy składali przysięgę, że nie będą oszczędzali się w walce. Na arenie witali organizatora igrzysk różnymi okrzykami. Do historii przeszło zawołanie Ave Caesar morituri te salutant, według Swetoniusza wygłoszone podczas naumachii, zorganizowanej w 52 roku n.e. przez cesarza Klaudiusza. Walki nie można było uniknąć, gdyż pasywnych zawodników chłostano lub kłuto rozżarzonymi prętami. Między walczącymi pojawiał się sędzia, który czynił im uwagi. Nie wiadomo, które chwyty były niedozwolone.
Pokonany przeciwnik mógł prosić o łaskę podnosząc do góry palec wskazujący, na co obserwujący walkę tłum odpowiadał wyciągnięciem w górę kciuka (co oznaczało darowanie życia) lub skierowaniem go w dół (śmierć). Jest to jednak kwestia sporna (Pollice verso albo verso pollice - w samej nazwie gestu brak jest jednak bezpośredniego wskazania, w którym kierunku kciuk jest skierowany).
Gdy pokonany nie mógł kontynuować walki, wykonywał wyuczony rytuał: odrzucał tarczę i miecz, klękał na kolana, kładąc ręce na plecy. W tej pozycji oczekiwał na łaskę. Innym gestem było odrzucenie broni i uklęknięcie przed zwycięzcą z pochyloną głową, obejmując go za nogę. W takiej pozycji przyjmował śmiertelny cios mieczem, który zwycięzca wbijał mu oburącz w plecy, w okolicy lewej łopatki. Gdy miał głowę podniesioną, przyjmował cios w serce, między lewy obojczyk a szyję.

At the moment, a part of my team Gladiators includes (in addition to Spartacus):

Trak (Thraex) - which, according to records, was armed with a long curved knife (Sica), the cover was a small square or oval shield (Parma). The helmet was pointed, often crowned with the head of a bird of prey (clouded by the Romans of the mythological griffin). Greaves had higher protective sleeve, torso bare.

Na chwilę obecną w skład mojej drużyny Gladiatorów wchodzą (oprócz Spartakusa) :

Trak (Thraex) – który, wedle przekazów, uzbrojony był w długi zakrzywiony nóż (Sica), osłonę stanowiła mała kwadratowa lub owalna tarcza (Parma). Hełm miał spiczasty, często zwieńczony głową drapieżnego ptaka, (kojarzącego się Rzymianom z mitologicznym gryfem). Nagolennice miał wyższe, ochronny rękaw, tors nagi.

Myrmilo (Murmillo) - shrouded head helmet-like head of the fish (Mormylos). Additionally gladiator was equipped with a guard arm, a sword and a longitudinal shield.
Myrmilo (Murmillo) – osłaniał głowę hełmem przypominającym głowę ryby (Mormylos). Dodatkowo gladiator był wyposażony w osłonę ramienia, miecz oraz podłużną tarczę.

Retiarius (Webb) - fought trident or spear with bones of tuna, a dagger and a network. He was not wearing a helmet while.
Retiarius (Sieciarz) – walczył trójzębem lub harpunem z ości tuńczyka, sztyletem oraz siecią. Nie nosił natomiast hełmu.

Velites - Roman gladiator styled of lightweight warrior from the period of the republic. Mandatory wore wolf skin. It lacked armor elements, with the exception of the shield.
Velites - gladiator stylizowany na rzymskiego lekkiego wojownika z okresu republiki. Obowiązkowo nosił skórę wilka. Pozbawiony był elementów pancerza, z wyjątkiem tarczy.

and all together // i wszyscy razem