Ancient Celts: Gallic Sequani tribe / Galijscy Celtowie z plemienia Sekwanów (Frostgrave Barbarians)

on May 13, 2017

Good morning!

Do you remember a Gallic scout? Today I painted some bearded companions.
Frostgrave models of barbarians are more suited to the fantasy world, but I wanted to give them a bit of a historical climate. That is why I invite you to meet the Gallic Celts from the Sekwan tribe ...

Sequani
The Gauls merged into larger groups only when one had to acquire a territory, then the individual tribes occupied their territory to bleach in fratricidal wars with other Celtic tribes. Their unwillingness to unite into one state was also aversion to the introduction of royal power in the tribes. The chiefs were chosen by the tribal elders and could not exercise their power absolutely, nor were they hereditary. Constant, constant fratricidal wars bled and weakened individual Celtic tribes in Gaul to such an extent that they became an easy prey to the neighbors of the Germanic tribes and ancient Rome.

The tribes that were particularly resistant were the Eduans and the Sekwan, who lived in the region of present-day Central-East France, who were constantly battling for control of the shores of the River Saône, in ancient times was called Arar. One such war, in the 1st century BC, the Eduians won, the Sekwan could not agree but decided to ally with another hostile Eduom tribe - the Arwerns. Another war broke out, which also ended with the Edu victory. Rescuing themselves from the complete defeat of the Seventh, they sought the help of German-backed Swabs.

King of Sweb, Ariovistus agreed to help, has long struggled with the problem of the growth of his tribe population, and not enough for all the land there. In the year 70 b.c. He entered Gaul and defeated the Eduards in the battle of Saône. Grateful Sevaners intended to pay Ariovistus for help, counting on his quick withdrawal for Ren. But not only did he not intend to return, but also demanded land in present-day Alsace and began to bring back to Gaul the rest of his tribe. The Sevan did not have the strength to fight with him, so they agreed.

Ariovistus was not enough. Knowing that he had the largest army in Gaul, he decided to become the ruler of all Gauls. He taxed not only the beaten Eduans, but also other Gallic tribes, including the Sekwan. In the year 65 b.c. Edu allied with the Seals, unable to bear the Armenian tyranny any longer, raised rebellion. In the battle of Magetobryg, almost all the tribes of the Edu were destroyed. The Ariowist has become the undisputed master of all Gallia. Only the united Gaelic tribes could have effectively resisted the Sweb, but the Gauls themselves were not prepared to create a greater alliance.

Two sides formed, which had completely different ideas for liberation. The first represented by the aristocrats and supported by the druids stood in the position of seeking help against the Sweb outside of other peoples and states, mainly in Rome. For this purpose, in 61 p.n.e. went to Rome Dywicjak, the druid, who tried to convince the Romans for assistance Gauls ...

Dzień dobry!

Pamiętacie galijską zwiadowczynię? Dziś domalowałem do niej kilku brodatych kompanów.

Modele barbarzyńców do gry Frostgrave bardziej pasują klimatem do świata fantasy, jednakże chciałem nadać im nieco historycznego klimatu. Dlatego też zapraszam na spotkanie z galijskimi Celtami z plemienia Sekwanów...

Sekwanowie / Sequani

Galowie łączyli się w większe grupy tylko wówczas, gdy trzeba było zdobyć jakieś terytorium, następnie poszczególne plemiona zajmowały swój teren, by wykrwawiać się w bratobójczych wojnach z innymi plemionami celtyckimi. Ich niechęć do zjednoczenia w jedno państwo równa była także niechęci do wprowadzenia władzy królewskiej w plemionach. Wodzowie wybierani byli przez starszyznę plemienną i nie mogli sprawować swej władzy absolutnie, nie była ona również dziedziczna. Ciągłe, nieustanne bratobójcze wojny wykrwawiały i osłabiały poszczególne plemiona celtyckie w Galii do tego stopnia, że stawali się łatwym łupem dla sąsiadów plemion germańskich i starożytnego Rzymu.

Do plemion, które szczególnie się nie znosiły, należeli Eduowie i Sekwanowie, zamieszkali w rejonie dzisiejszej środkowo-wschodniej Francji, którzy toczyli ze sobą nieustanne wojny o kontrolę brzegów rzeki Saony, w starożytności nosiła nazwę Arar. Jedną z takich wojen, toczonych w I wieku p.n.e., zwyciężyli Eduowie, Sekwanowie nie mogli się jednak z tym pogodzić, postanowili sprzymierzyć się z innym wrogim Eduom plemieniem – Arwernami. Wybuchła kolejna wojna, która też zakończyła się zwycięstwem Eduów. Ratując się przed całkowitą klęską Sekwanowie, poprosili o pomoc mieszkających za Renem germańskich Swebów.

Król Swebów Ariowist zgodził się na pomoc, od dawna borykał się z problemem wzrostu populacji swego plemienia, i nie dla wszystkich starczało tam ziemi. W roku 70 p.n.e. wkroczył do Galii i w bitwie w rejonie Saony rozgromił Eduów. Wdzięczni Sekwanowie zamierzali zapłacić Ariowistowi za pomoc, licząc na jego szybkie wycofanie za Ren. Ten jednak nie tylko nie zamierzał wracać, lecz jeszcze zażądał ziemi w dzisiejszej Alzacji i zaczął sprowadzać do Galii resztę swego plemienia. Sekwanowie nie posiadali sił, aby z nim walczyć, wyrazili więc na to zgodę.

Ariowistowi było mało. Wiedząc o tym, że posiada najliczniejszą armię w Galii, postanowił stać się panem Galów. Opodatkował nie tylko pobitych Eduów, lecz również inne plemiona galijskie, w tym Sekwanów. W roku 65 p.n.e. Eduowie sprzymierzeni z Sekwanami, nie mogąc dłużej znieść tyranii Ariowista, podnieśli bunt. W bitwie pod Magetobrygą doszło prawie do zagłady całego plemienia Eduów. Ariowist stał się niekwestionowanym panem całej Galii. Jedynie zjednoczone plemiona galijskie mogły stawić Swebom skuteczny opór, ale sami Galowie nie byli gotowi do stworzenia większego sojuszu.

Zaczęły formować się dwa stronnictwa, które miały zupełnie inne pomysły na wyzwolenie. Pierwsze reprezentowane przez arystokratów i popierane przez druidów stało na stanowisku szukania pomocy przeciw Swebom na zewnątrz wśród innych ludów i państw, głównie w Rzymie. W tym celu w roku 61 p.n.e. do Rzymu udał się druid Dywicjak, który starał się przekonać Rzymian o potrzebie pomocy Galom...