I warmly welcome!
The models are made of white metal and are completely cast (except for the flag on the back).
This has its advantages and disadvantages.
The first is undoubtedly the lump of the figure and the sculpture slightly different from today's designs.
It's definitely not bad, the Ashigaru have their charm and I would like to have them in a finished band.
There will be time for some diversification and adding new models to the collection from other manufacturers.
Ashigaru- from Japanese 足 軽 "light-foot". They were lightly armed and armored foot soldiers in feudal Japan, constituting the backbone of the army of the feudal rulers, the daimyō, during the Sengoku period.
However, the key moment in which these light soldiers were used comes during the Ōnin War (1467-1477), when the sengoku-daimyō radically changed the methods and methods of combat, supplementing an army initially composed of loyal samurai numerous "lightfoot" units, which made it possible to quickly organize a significant number of soldiers at a low cost.
Ashigaru were recruited mainly from landless peasants, temple workers, the homeless, the urban poor and petty thugs (hence these warriors often did not have surnames).
Commanding such a jumble turned battles into chaotic brawls until the feudal lords realized that ashigaru should be disciplined and guaranteed continuity of service.
Low morale and poor training meant that these soldiers had no qualms about setting fire to and robbing temples, ruining aristocratic estates, and going over to the enemy's side.
The introduction of ashigaru to the battlefield was a consequence of a general change of tactics from samurai duels "one-on-one" to group combat.
Ashigaru units were formed according to the weapons they used (teppō-gumi - arquebusers, yari-gumi - spearmen, yumi-gumi - archers), and each separate unit was commanded by samurai called kumi-gashira.
Initially, ashigaru were mercenary troops, but with time their relations with employers became more and more strict, by including them, for example, in family troops wearing the same uniforms.
The most famous "light footed" was Hideyoshi Toyotomi.
At first, their armament and armor were varied and patchy. According to some records, in 1468 a strange group of three hundred people wandered towards the Uji Jinmeigu temple:
"They held lances in their hands, some wore golden helmets and others wore bamboo hats. Their one-piece kimonos had holes in them and dirty".
Ashigaru, due to the fact that they belonged to the lowest class of samurai, could not wear katana swords. Instead, they had a medium sword - a wakizashi, which they wore with an upward cutting blade.*
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ashigaru |
Witam serdecznie!
Modele wykonane są z białego metalu i odlane są w całości (z wyjątkiem znacznika-sztandaru na plecach). Ma to swoje wady i zalety.
Do pierwszych należy bez wątpienia bryłowatość figurki i rzeźba odbiegająca nieco od dzisiejszych wzorów.
Nie jest na pewno źle, Ashigaru mają swój urok i chciałbym mieć ich w ukończonej bandzie.
Na pewne urozmaicenie i dodanie do kolekcji nowych modeli od innych producentów przyjdzie jeszcze czas.
Ashigaru- z japońskiego 足軽 "lekkonodzy". Byli to lekko uzbrojeni i opancerzeni piesi żołnierze w feudalnej Japonii, stanowiący trzon armii władców feudalnych- daimyō, w okresie Sengoku.
Pierwsza oficjalna wzmianka o ashigaru pojawiła się około 1300 r. Jednak kluczowy moment, w którym wykorzystano tych lekkozbrojnych żołnierzy przypada podczas wojny Ōnin (1467–1477), kiedy sengoku-daimyō radykalnie zmienili sposoby i metody walki, uzupełniając armię złożoną początkowo z lojalnych samurajów, licznymi oddziałami "lekkonogich", przez co niskim nakładem kosztów można było szybko zorganizować znaczącą liczbę żołnierzy.
Ashigaru byli werbowani głównie wśród bezrolnych chłopów, pracowników świątyń, bezdomnych, biedoty miejskiej i drobnych rzezimieszków (stąd często ci wojownicy nie posiadali nazwisk).
Dowodzenie taką zbieraniną zmieniło bitwy w chaotyczne bijatyki, do momentu kiedy panowie feudalni zdali sobie sprawę z tego, że powinno się ashigaru zdyscyplinować oraz zagwarantować im ciągłość służby.
Niskie morale i kiepskie wyszkolenie powodowały, że ci żołnierze nie mieli skrupułów w podpalaniu i okradaniu świątyń, rujnowaniu arystokratycznych posiadłości, przechodzeniu na stronę nieprzyjaciela.
Wprowadzenie na pole walki ashigaru było następstwem ogólnej zmiany taktyki walki z samurajskich pojedynków "jeden na jeden" na walkę grupową.
Oddziały ashigaru były formowane według używanej przez nich broni (teppō-gumi – arkebuzerzy, yari-gumi – włócznicy, yumi-gumi – łucznicy), a każdą wyodrębnioną jednostką dowodzili samuraje zwani kumi-gashira.
Początkowo ashigaru byli wojskiem najemnym, jednak z czasem ich związki z pracodawcami stawały się coraz bardziej ścisłe, poprzez włączanie ich np. do wojsk rodowych noszących jednakowe mundury.
Najsłynniejszym "lekkonogim" był Hideyoshi Toyotomi.
Z początku ich uzbrojenie i opancerzenie było różnorodne i niejednolite. Według niektórych zapisków w 1468 r. w stronę świątyni Uji Jinmeigu wędrowała dziwna grupa trzystu ludzi:
"W rękach trzymali lance, niektórzy nosili złote hełmy, a inni bambusowe kapelusze. Ich jednoczęściowe kimona były dziurawe i brudne."
Ashigaru z racji tego, że należeli do najniższej warstwy samurajów nie mogli nosić mieczy katana. Posiadali za to średni miecz – wakizashi, który nosili ostrzem tnącym do góry.*
*wikipedia
These Ashiguru look suitably fearsome to accompany your samurai band into battle Michal. Lovely figures that you have painted to your normal very high standard..altogether wonderful additions!
ReplyDeleteThank you so much Ross.
DeleteGlad you like it!
Doskonałe malowanie Michał. Jak zawsze kupuje cały ten klimat i spójność.
ReplyDeletePozdr
Tomasz
Dziękuję serdecznie!
DeleteBeautiful, beautiful work!!
ReplyDeleteThanks a lot mate!
DeleteBest
Superb Ashigaru Michal!
ReplyDeleteThank you for very much sir!
DeleteWarm regards
Modele nie są złe, mnie się taka oldshoolowa rzeźba podoba.
ReplyDeleteDobre malowanie, szczególnie podoba mi się trudny do malowania biały i łopoczące sztandary.
Tak tragedii nie ma, tylko w porównaniu z kilkoma innymi modelami tej samej formacji od innych producentów ci trącą myszką nieco ;)
DeleteAle tak sentyment jest, to jakbyś malował 5-6 ed metalowe modele Warhammera wyjęte z blisterka. Ogólnie jest ok, ale tu oko nadlane, tu coś krzywo :)
Dzięki za komentarz.
Z metalowymi modelami to tak jest, czasami dwa odlewy jednego modelu jednego producenta różnią się detalami. A wpisy o japońskich wojownikach śledzę z ciekawością, bo coraz bardziej chodzi mi po głowie napisanie zasad wojowników z Nipponu do Warheim FS.
DeleteO było by bardziej egzotycznie jakby się ktoś skusił na grę nimi. A i w obecnych czasach dużo figurek do wyboru jest do złożenia bandy.
DeleteAmazing brushwork on excellently sculpted ashigaru!
ReplyDeleteThank you for a kind words Dean!
DeleteGlad you like it.
Michal, these miniatures just a masterpiece. Grest job!
ReplyDeleteOh, you're too nice!
DeleteThank you my friend!
спокойной ночи
I like these very much mate. The lower class infantry have always been my favs of the Japanese troop choices and yours are excellent.
ReplyDeleteGlad you like it Dai!
DeleteThank you very much for a kind words!
Absolutely stunning Michal! Do you find that these figures are harder to store because of the banners, or more fragile because of them?
ReplyDeleteThank you and I'm glad you like them.
DeleteThey are definitely more likely to break.
During the move, a few banners were broken, despite good safe box.
I don't fancy those two villagers' chances against the suoerb looking Ashugaru !
ReplyDeleteHa! Agree!
DeleteSo nice to see so many japaneese minis on your blog !
ReplyDeleteAmazing painting as always.
Thank you so much for a kind words!
DeleteWyszli bardzo dobrze!
ReplyDeleteDziękuję :)
Delete