[EN/PL] Under the surface of the world. A Skaven and the black death history / Pod powierzchnią świata. Historia Skavenów i Czarnej Śmierci (Oldhammer Skaven #1)

"You can not hear them?" "That scratching?" "That shit?" "That squeaking?" They're just under our feet! "- Crazy Bort.

Hello my friends!

It's Sunday and I invite you to the last entry on DwarfCrypt this month.
I remain for a while in a climate of fantasy and wicked creatures that brave heroes fight for their own glory, gold or for life! You could see a little sneak peek two days ago on the
FB page.

       To today's entry I prepared two models from 85 and 87, sculpted by the legendary
Jes Goodwin. These are two Ratmen - Skaven - a warrior belonging to one of the hundreds of clans and the Plague Monk.

Olderhammer models - they defend themselves over more than three decades with their climate and grotesqueness. Sculptures of rats still enjoy the eye (despite so many years on the back of the neck) and even with a few curves and irregularities are nicer than some other than non Games Workshop models of fantasy minis.

I invite you to see pictures of ready figures, read a few words about the Skaven, and for history lovers, a short history of some rats that changed the history of Europe...

Skaven.
The domain of ratmen is a network of underground tunnels and cities whose existence is hidden in a deep mystery. Practically none of the people living on the surface have a clue what is happening under his feet. In the human Empire, there is a common adage that Skaven are an urban legend that is haunted by naughty children. They became characters from legends and folklore.
        But they exist and use the warpstone, which is the essence of change and pure chaos.

The Slaven's Gray Seers use the spells of warpstone for casting powerful spells, and the engineers create infernal war machines that engulf horror, destruction, and plague. This substance occurs naturally, in any form in the Old World, and contact with it often causes immediate mutations.

       The most important leadership body in Skaven race is the Thirteen Council. It includes the most influential representatives of the rat race, also called the Thirteen Lords of Decay. Council proceedings take place at a rectangular table, with clearly designated seats depending on the influence of individual members. One seat at the table is empty.
This is reserved for Horned Rat,Skaven's God, who symbolically takes part in the deliberations. The Council of the Thirteen very often changes its composition as a result of intrigues, murders and betrayals.

And this is what best defines the character of the Skaven, and the distrust of the fellow countrymen leads to wars.

       The Skaven society is divided into clans, but the most important of them are the Four Great Clans:
The Eshin clan from which the elite assassins originate.
Clan Moulder, Master Vats, creating his army of terrifying beasts - mutant rats.
Clan Skryre, who has sorcerers and engineers in his ranks who use warping in contouring their inventions.

and the Pestilens Clan, from which today the Plague Monk, painted today, is a clan that infects the plague of Above and Below the earth. In the villages and cities of the Old World. In Latin, "Pestilens" means an epidemic.


Black Death.
We will finish today describing the Skaven on an epidemic whose climate matches what we know about the historic plague of Black Death.
       In Medieval Europe, medical knowledge remained stagnant, so the causes of the plague were not identified. The then Faculty of Medicine in Paris, in a letter to the King of France, said that the heavens, the conjunction of the three planets in 1345, caused the "great plague in the air" to be the black death. This report was the first attempt to explain the causes of the epidemic and one of the most widespread. At that time there was a widespread belief that "bad air" was responsible for the disease.

       Nowadays, the plague caused by the bacterium Yersinia pestis (also called the stick of bubonic plague) is considered the most responsible for black death.

       Probably the epidemic has come to Europe several times independently. In October 1347 arrived in Sicily, brought there by twelve Genoese galleys, from where quickly spread through fleas and rats across the island. In January 1348 the Genoese galleys from Kaffa reached Genoa and Venice, however, the most important outbreak of the epidemic for northern Italy is Pisa, to whose shores the galleys arrived a few weeks later. At the end of January 1348, the ships expelled from Italy reached Marseilles.
The tragedy has become real ...

       From Italy, the pestilence moved to North-West Europe, occupying France, Spain, Portugal and Great Britain (in June 1348), and then changed the direction of expansion to the East, reaching between 1348 and 1350 to Germany and Scandinavia. A black death came to Norway in 1349, when a ship with infected passengers arrived at the port of Askøy. It quickly reached Bjørgvin (today's Bergen), but it did not reach Iceland. Finally, in 1351, the range of black death also included north-west Russia. The epidemic has spared some parts of Europe, such as the Polish lands (possibly due to quarantine introduced on the borders and isolation of cities administered by Casimir the Great), northern Bohemia and isolated parts of the Netherlands and Belgium.

Giovanni Boccaccio, a witness of events, described the symptoms of the disease in this way:
"In the spring of this year, the mora began in a strange way cruel devastation." The disease did not manifest itself in us as in the East, where the usual mark of the inevitable death was the passage of blood from the nose. It also began in men and women from the fact that in groins, under the armpit, swelling, apple or egg shape, and cones called by the poplars, soon these lethal swellings appeared on other parts of the body, and from that moment the nature of the disease changed: on the hands, hips and elsewhere there were black or blue stains in some of them they were great and rare, in others they were focused and small, for this disease had no medical art, and all doctors were powerless. "

       Statistics on the number of dead victims of black death are different, but it is estimated that in the fourteenth century killed about 75-200 million people. In 1348, the plague spread so quickly that before the doctors and authorities were able to take any more radical actions, the number of people living in Europe was already one-third lower. In crowded cities, the number of fatal victims of black death was very often about 50% of the population. Europeans have suffered the least, living in isolated areas. Meanwhile, among the monks and priests, mortality was very high, because taking care of the sick they were easily infected.

       The black death also contributed to religious renewal, sometimes changing into fanaticism. Some Europeans blamed the plague for "various groups, such as Jews, religious, foreigners, beggars, pilgrims and Roma. Lepers and other people with marked skin lesions (such as acne or psoriasis) were isolated and murdered throughout Europe.
       There have also been many anti-Semitic attacks. In August 1349, the Jewish municipalities in Mainz and Cologne were murdered. In February of the same year, the inhabitants of Strasbourg killed about 2,000 Jews. During the entire year 1351, 60 major and 150 small Jewish communities were destroyed. The fraternities of the flagellates, of which I wrote in
THIS PLACE.

Plague Monk by Mark Gibbon.

"Nie słyszysz ich? Tego drapania? Tego szurania? Tego popiskiwania?! One są tuż pod naszymi stopami!"- Szalony Bort.

Witam wszystkich serdecznie!

Jest niedziela i zapraszam na ostatni w tym miesiącu wpis na DwarfCrypt. Pozostaję jeszcze na chwilę w klimacie fantasy i niegodziwych stworów, które dzielni bohaterowie zwalczają dla własnej chwały, złota czy w obronie życia! Małą zajawkę mogliście zobaczyć dwa dni temu na stronie na FB.

       Do dzisiejszego wpisu przygotowałem dwa modele z 85 i 87 roku, wyrzeźbione przez legendarnego w świecie figurek do gry Warhammer, Jesa Goodwina. Są to dwaj Szczuroludzie, Skaveny- wojownik należący do jednego z setek klanów oraz Mnich Zarazy.
Modele- rarytasy z okresu Oldhammera, bronią się po przeszło trzech dekadach swoim klimatem i groteskowością. Rzeźby szczurków nadal cieszą oko (mimo tylu lat na karku) i nawet z kilkoma krzywiznami i nierównościami są ładniejsze od niektórych innych niż Games Workshop wzorów figurek fantasy.

Zapraszam do obejrzenia zdjęć gotowych figurek, przeczytania kilku słów na temat Skavenów, oraz dla miłośników historii, krótkiej historii pewnych szczurów, które zmieniły dzieje Europy...

Skaveni.
Domeną Szczuroludzi są sieci podziemnych tuneli i miast, których istnienie jest ukrywane w głębokiej tajemnicy. Praktycznie żaden z mieszkających na powierzchni ludzi nie pojęcia co dzieje się pod jego stopami. W ludzkim Imperium stało się powszechne porzekadło, że Skaveni są miejską legendą, którą się straszy niegrzeczne dzieci. Stały się postaciami z legend i folkloru.
       Ale Oni istnieją i wykorzystują spaczeń- substancję będącą esencją przemian i czystego chaosu.
Skaveńcy Szarzy Prorocy wykorzystują spaczeń jej do rzucania potężnych czarów, a inżynierowie tworzą piekielne maszyny wojenne siejące zgrozę, zniszczenie i zarazę. Substancja ta występuje naturalnie, pod dowolną postacią w Starym Świecie, a kontakt z nią często powoduje natychmiastowe mutacje. 

       Najważniejszym ciałem przywódczym w Skavenów jest Rada Trzynastu. Zasiadają w niej najbardziej wpływowi przedstawiciele szczurzej rasy, zwani także Trzynastoma Panami Rozkładu. Obrady rady odbywają się przy prostokątnym stole, z jasno wyznaczonymi miejscami siedzenia zależnymi od wpływów poszczególnych członków. Jedno miejsce przy stole jest puste.
To zarezerwowane dla Rogatego Szczura, boga Skavenów, który symbolicznie bierze udział w obradach. Rada Trzynastu bardzo często zmienia swój skład w wyniku intryg, zabójstw i zdrad.
I to właśnie najlepiej określa charakter Skavenów, a nieufność wobec pobratymców prowadzi do nieustannych skrytobójczych wojen.

       Społeczeństwo Skavenów podzielone jest na klany, jednak najważniejsze z ich są Cztery Wielkie Klany:  
Klan Eshin, z którego wywodzą się elitarni skaveńscy asasyni.
Klan Moulder, Mistrzowie Kadzi, tworzący swoją armię przerażających bestii - zmutowanych szczurów.
Klan Skryre, posiadający w swych szeregach czarowników i inżynierów, którzy używają spaczenia w konturowaniu swoich wynalazków.
oraz Klan Pestilens, z którego wywodzi się pomalowany dziś Mnich Zarazy, to klan siejący zarazę Pod i nad ziemią. W wioskach i miastach Starego Świata. Po łacinie ,,Pestilens" oznacza epidemię

Czarna Śmierć.
Zakończymy dziś opisywaniu Skavenów na epidemii, której klimat pasuję do tego co znamy pod historyczną zarazą Czarną Śmiercią.

       W średniowiecznej Europie wiedza medyczna pozostawała w stanie stagnacji, dlatego też nie domyślano się przyczyn zarazy. Ówczesny wydział medycyny w Paryżu w liście do króla Francji uznał, że za czarną śmierć odpowiadają niebiosa, konkretnie koniunkcja trzech planet w 1345, powodująca „wielką zarazę w powietrzu”. Sprawozdanie to było pierwszą próbą wytłumaczenia przyczyn epidemii i jedną z najbardziej rozpowszechnionych. Panowało wówczas bowiem powszechne przekonanie, że za chorobę odpowiada „złe powietrze”.
Obecnie najczęściej za odpowiedzialną za czarną śmierć uważa się dżumę, wywołaną przez bakterię Yersinia pestis (zwaną też pałeczką dżumy).

       Prawdopodobnie epidemia przybyła do Europy kilka razy niezależnie od siebie. W październiku 1347 dotarła na Sycylię, zaniesiona tam przez dwanaście galer genueńskich, skąd szybko rozpowszechniła się dzięki pchłom i szczurom po całej wyspie. W styczniu 1348 genueńskie galery z Kaffy dotarły do Genui i Wenecji, jednakże za najważniejsze ognisko epidemii dla północnych Włoch uznaję się Pizę, do której brzegów owe galery dobiły kilka tygodni później. Pod koniec stycznia 1348 wydalone z Italii okręty dotarły do Marsylii. Tragedia stała się realna...

       Z Włoch zaraza przeniosła się do Europy północno-zachodniej, zajmując Francję, Hiszpanię, Portugalię i Wielką Brytanię (w czerwcu 1348), po czym zmieniła kierunek ekspansji na wschód, docierając w latach 1348–1350 do Niemiec i Skandynawii. Do Norwegii czarna śmierć zawitała w 1349, gdy do portu w Askøy przybił statek z zarażonymi pasażerami. Szybko dotarła ona stamtąd do Bjørgvin (dzisiejsze Bergen), jednak nie udało się jej dotrzeć do Islandii. Wreszcie w 1351 zasięg czarnej śmierci objął także północno-zachodnią Rosję. Epidemia oszczędziła niektóre części Europy, np. ziemie polskie (możliwe, że dzięki kwarantannie wprowadzonej na granicach oraz izolowaniu miast zarządzonemu przez Kazimierza Wielkiego), północne Czechy i izolowane fragmenty Holandii oraz Belgii.

Giovanni Boccaccio, świadek wydarzeń tak opisywał objawy choroby:
"Wiosną tego roku mór począł w przedziwny sposób okrutne spustoszenia czynić. Choroba nie objawiała się u nas tak, jak na Wschodzie, gdzie zwykłym znamieniem niechybnej śmierci był upływ krwi z nosa. Zaczynała się ona równie u mężczyzn jak u kobiet od tego, że w pachwinach i pod pachą pojawiały się nabrzmienia, przyjmujące kształt jabłka albo jajka i zwane przez lud szyszkami. Wkrótce te śmiertelne opuchliny pojawiały się i na innych częściach ciała; od tej chwili zmieniał się charakter choroby: na rękach, biodrach i indziej występowały czarne albo sine plamy; u jednych były one wielkie i rzadkie, u drugich skupione i drobne. Na chorobę tę nie miała środka sztuka medyczna; bezsilni byli też wszyscy lekarze".

       Dane dotyczące liczby śmiertelnych ofiar czarnej śmierci różnią się, niemniej szacuje się, że w XIV wieku zabiła ok. 75–200 mln ludzi. W 1348 zaraza rozpowszechniała się tak szybko, że zanim lekarze i władze były w stanie podjąć jakieś radykalniejsze działania, liczba ludności mieszkającej w Europie była już o jedną trzecią mniejsza. W zatłoczonych miastach ilość śmiertelnych ofiar czarnej śmierci bardzo często wynosiła ok. 50% ludności. Najmniej ucierpieli Europejczycy, żyjący na odizolowanych obszarach. Tymczasem wśród mnichów i księży śmiertelność była bardzo wysoka, gdyż opiekując się chorymi, sami się łatwo zarażali. 

       Czarna śmierć przyczyniła się również do odnowy religijnej, zmieniającej się nieraz w fanatyzm. Niektórzy Europejczycy obwiniali o zarazę „różne grupy, np. Żydów, zakonników, cudzoziemców, żebraków, pielgrzymów i Romów. Trędowaci oraz inne osoby z wyraźnymi zmianami skórnymi (jak trądzik czy łuszczyca) były w całej Europie izolowane i mordowane.
       Dochodziło także do wielu napaści o charakterze antysemickim. W sierpniu 1349 wymordowano gminy żydowskie w Moguncji i Kolonii. W lutym tego samego roku mieszkańcy Strasburga zabili ok. 2 tysięcy Żydów. W ciągu całego roku 1351 zniszczono 60 większych i 150 małych społeczności żydowskich. Bardzo popularne stawały się bractwa flagelantów, o których pisałem w
TYM MIEJSCU.

Do poczytania:

Quoting or copying the following text and photos remember the author // Cytując lub kopiując powyższy tekst i zdjęcia pamiętaj o jego autorze