.jpg)
W dzisiejszym poście gotowy model Haralda III Srogiego, czyli Haralda Hårdråde z niedawnego "in boxu".
Model posłuży mi jako dowódca bizantyjskich sił Wikingów z osławionej Wareskiej Gwardii.
Welcome!
In today's post ready model of Harald III Cruel- Harald Hardrada the recent "in box".
The model will serve me as Warlord of the Byzantine viking forces with notorious Varangian Guards.
In today's post ready model of Harald III Cruel- Harald Hardrada the recent "in box".
The model will serve me as Warlord of the Byzantine viking forces with notorious Varangian Guards.
Harald Hårdråde (ur. przed 1015, zm. 25 września 1066) – król Norwegii w latach 1045–1066.
Jeszcze jako nastolatek brał udział w bitwie pod Stiklestad (1030), w której klęskę i śmierć z rąk norweskich zwolenników króla Danii i Anglii Kanuta I Wielkiego, poniósł jego przyrodni brat król Norwegii Olaf II Święty. Obawiając się zemsty Kanuta, umknął z Norwegii i schronił się na dworze Jarosława Mądrego. W 1031 uczestniczył w ruskiej wyprawie przeciwko królowi Polski Mieszkowi II.
Trzy lata później udał się z 500 wojami do Bizancjum, gdzie najął się do cesarskiej armii. Jako dowódca zaciężnego oddziału walczył w Afryce, Italii, na Sycylii, w Azji Mniejszej i na Morzu Egejskim. W latach 1040–1041 uczestniczył w tłumieniu powstania Bułgarów. Wiosną 1042, już jako dowódca elitarnej gwardii wareskiej.
Brał udział w obaleniu cesarza Michała V, po czym postanowił opuścić Bizancjum. Jednak nowy cesarz, Konstantyn IX Monomach, nie chciał go puścić (według innej wersji nie chciała wyjazdu wikinga małżonka cesarza Zoe, z którą Harald miał mieć romans). W 1043 Harald zbiegł wraz ze zbrojnym oddziałem i zdobytymi podczas wieloletniej służby łupami (lub zrabowanym cesarskim skarbcem, jak chcą niektórzy) i ponownie trafił do księstwa Jarosława Mądrego.
W 1045 wrócił z majątkiem, oddaną drużyną i sławą do Norwegii.
Gdy na początku 1066 zmarł król Anglii Edward Wyznawca, Harald zgłosił pretensje do tronu Anglii. Bowiem przed swą przedwczesną śmiercią król angielski Hardekanut zawiązał z królem norweskim Magnusem I umowę, która mówiła, iż gdyby któryś z nich zmarł bezpotomnie, tron po nim odziedziczy ten drugi.
Podczas wyprawy w Brytanii wygrał kilka potyczek, zdobył York, ale pod Stamford Bridge został zaskoczony przez następcę Edwarda, Harolda II Godwinsona, i zginął podczas bitwy trafiony strzałą w gardło.
Harald był budzącym postrach, żarliwie religijnym olbrzymem (miał 210 cm wzrostu), który jednak nie wahał dopuszczać się rozlicznych okrucieństw.
Jeszcze jako nastolatek brał udział w bitwie pod Stiklestad (1030), w której klęskę i śmierć z rąk norweskich zwolenników króla Danii i Anglii Kanuta I Wielkiego, poniósł jego przyrodni brat król Norwegii Olaf II Święty. Obawiając się zemsty Kanuta, umknął z Norwegii i schronił się na dworze Jarosława Mądrego. W 1031 uczestniczył w ruskiej wyprawie przeciwko królowi Polski Mieszkowi II.
Trzy lata później udał się z 500 wojami do Bizancjum, gdzie najął się do cesarskiej armii. Jako dowódca zaciężnego oddziału walczył w Afryce, Italii, na Sycylii, w Azji Mniejszej i na Morzu Egejskim. W latach 1040–1041 uczestniczył w tłumieniu powstania Bułgarów. Wiosną 1042, już jako dowódca elitarnej gwardii wareskiej.
Brał udział w obaleniu cesarza Michała V, po czym postanowił opuścić Bizancjum. Jednak nowy cesarz, Konstantyn IX Monomach, nie chciał go puścić (według innej wersji nie chciała wyjazdu wikinga małżonka cesarza Zoe, z którą Harald miał mieć romans). W 1043 Harald zbiegł wraz ze zbrojnym oddziałem i zdobytymi podczas wieloletniej służby łupami (lub zrabowanym cesarskim skarbcem, jak chcą niektórzy) i ponownie trafił do księstwa Jarosława Mądrego.
W 1045 wrócił z majątkiem, oddaną drużyną i sławą do Norwegii.
Gdy na początku 1066 zmarł król Anglii Edward Wyznawca, Harald zgłosił pretensje do tronu Anglii. Bowiem przed swą przedwczesną śmiercią król angielski Hardekanut zawiązał z królem norweskim Magnusem I umowę, która mówiła, iż gdyby któryś z nich zmarł bezpotomnie, tron po nim odziedziczy ten drugi.
Podczas wyprawy w Brytanii wygrał kilka potyczek, zdobył York, ale pod Stamford Bridge został zaskoczony przez następcę Edwarda, Harolda II Godwinsona, i zginął podczas bitwy trafiony strzałą w gardło.
Harald był budzącym postrach, żarliwie religijnym olbrzymem (miał 210 cm wzrostu), który jednak nie wahał dopuszczać się rozlicznych okrucieństw.
Harald Hardrada (b. Before 1015, d. 25 September 1066) - King of Norway in the years 1045-1066. Even as a teenager, he took part in the Battle of Stiklestad (1030), in which the defeat and death at the hands of supporters of the king of Denmark, Norway and England Canute I the Great, suffered his half-brother King Olaf II of Norway St. Fearing revenge Canute, fled from Norway and took refuge at the court of Yaroslav the Wise. In 1031 he participated in the expedition against the Ruthenian Polish king Mieszko II.
Three years later, he went from 500 warriors to Byzantium, where he rented to the imperial army. As commander of the department warrior fought in Africa, Italy, Sicily, Asia Minor and the Aegean Sea. In the years 1040-1041 he participated in the suppression of the Bulgarian uprising. In the spring of 1042, as a commander of an elite Varagnian Guards.
He took part in the overthrow of Emperor Michael V, then decided to leave Byzantium. However, the new emperor, Constantine IX Monomakh, he did not want to let him go (according to another version did not want to leave the Viking, wife of Emperor Zoe, with whom Harald had to have an affair). In 1043 Harald coincided with the armed unit and gained over many years of service booty (or plundered the imperial treasury, as some would have it), and then went to the principality of Yaroslav the Wise.
In 1045 he returned to the property, dedicated team and fame to Norway. In 1066, died the King of England, Edward the Confessor, Harald reported claim to the throne of England. Indeed, before his untimely death the English king Harthacnut tied with the Norwegian king Magnus and a contract that said that if one of them died without issue, it will inherit the throne after the other. During an expedition in the England won several battles, won York, but at Stamford Bridge was surprised by the successor of Edward, Harold II Godwinson, and was killed during the battle hit by an arrow in throat. Harald was arousing terror, religious fervor giant (he was 210 cm tall), which however, he did not hesitate commit numerous atrocities.
.jpg)
Fajna poza i malowanie. Spod twojego pędzla wyszedł świetny dowódca :) Dobra robota Michał.
ReplyDeleteDzięki wielkie:) Kolejna cegiełka dołożona do skończenia figurek do SAGI.
DeleteHarald looks Great! Impressive work.
ReplyDeleteThank You a lot!
Deletehandsome 8)
ReplyDeleteThanks a lot!
DeleteA great tribute to a famous warrior. Nice details all around, especially the Raven shield.
ReplyDeleteThank You, my painting follow master!
DeleteNice history lesson, and excellent job on Harald!
ReplyDeleteThank You a lot Phil!
DeleteJestem zachwycony. Powiem tak: potrafisz stworzyć z średnio wyglądającej surowej figurki (tzn. bez malowania) istne cudo! Patrzę na tą z inboxa i pomalowaną i nie mogę wyjść z podziwu.
ReplyDeleteDzięki wielkie:) Jak doszła do mnie figurka też nie bylem zachwycony- a wręcz zrozpaczony;p
Delete